Χημικά Εργαστήρια Αθηνών

Καταχώρηση 2016/09/12

Το χρώμιο είναι ένα μεταλλικό στοιχείο που απαντάται στη φύση και επομένως αποτελεί μέρος και της διατροφικής αλυσίδας.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Συναντάται σε τρία σθένη (μορφές) : το δισθενές Cr(II) , το τρισθενές Cr(III) και το εξασθενές Cr(VI).

Δισθενές : είναι πολύ ασταθές και η πλέον σπάνια μορφή του.

Τρισθενές : σχεδόν όλο το χρώμιο που υπάρχει στη φύση βρίσκεται υπό την μορφή του τρισθενούς χρωμίου.  

Το τρισθενές χρώμιο είναι ένα βασικό διατροφικό ιχνοστοιχείο που ενεργοποιεί την ινσουλίνη και βοηθά στο μεταβολισμό της γλυκόζης, των πρωτεϊνών και των λιπών.

Εξασθενές : το εξασθενές χρώμιο που συναντάται στο περιβάλλον, προέρχεται αποκλειστικά σχεδόν από δραστηριότητες του ανθρώπου. Διάφορες βιομηχανίες εκπέμπουν στον αέρα, στο νερό και στο έδαφος πλήθος ενώσεων εξασθενούς χρωμίου μέσω των διεργασιών τους. Σε αντίθεση με το τρισθενές, το εξασθενές χρώμιο είναι τοξικό και καρκινογόνο.

ΓΕΝΙΚΑ

Η πύλη εισόδου του χρωμίου στον ανθρώπινο οργανισμό είναι : η εισπνοή, η κατάποση και η δερματική επαφή.

Επιδημιολογικές μελέτες έδειξαν ότι η εισπνοή σκόνης που περιέχει εξασθενές χρώμιο, προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα και της ρινικής κοιλότητας. Επίσης, εισπνοή σωματιδίων που περιέχουν σχετικά υψηλές συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου μπορεί να προκαλέσει έλκος, αιμορραγία, κνησμό και φτάρνισμα.

Δερματική έκθεση σε ενώσεις του εξασθενούς χρωμίου προκαλεί δερματικά έλκη και δριμείες αλλεργικές αντιδράσεις.

ΕΞΑΣΘΕΝΕΣ ΧΡΩΜΙΟ ΚΑΙ ΝΕΡΟ

Υπάρχουν ερωτηματικά για τα όρια του εξασθενούς χρωμίου σχετικά με την κατάποση του πόσιμου ύδατος.

Μελέτες σε πειραματόζωα έδειξαν ότι το πόσιμο νερό επιβαρυμένο με εξασθενές χρώμιο μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του γαστρεντερικού συστήματος. Ωστόσο, δεν είναι σαφές αν τα επίπεδα που προσδιορίζονται σε πόσιμα ύδατα είναι ικανά να προκαλέσουν καρκίνο. Σύμφωνα με την «Διεθνή Υπηρεσία Έρευνας του Καρκίνου» (IARC), το εξασθενές που προσλαμβάνεται με το νερό, μετατρέπεται σε μεγάλο ποσοστό σε τρισθενές στο όξινο περιβάλλον του στομάχου, γεγονός που δεν επιτρέπει την περαιτέρω απορρόφηση του χρωμίου από τον οργανισμό, καθώς το τρισθενές δεν μπορεί να διαπεράσει την κυτταρική μεμβράνη.

Με την Κοινοτική Οδηγία 98/83/ΕΚ έχει θεσπιστεί ως ανώτατο επιτρεπτό όριο ολικού χρωμίου στο πόσιμο νερό τα 50 μg/l. Ωστόσο, δεν υπάρχει ανώτατο επιτρεπτό όριο ειδικά για το εξασθενές χρώμιο.

Το Γενικό Χημείο του Κράτους με βάση και την εθνική νομοθεσία (ΚΥΑ Υ2/2600/2001, όπως τροποποιήθηκε με την ΥΑ ΔΥΓ2/38295/07- ΦΕΚ/Β’/630/07), η οποία αντιγράφει στα περισσότερα σημεία της, την οδηγία 98/83/ΕΚ, θεωρεί ότι περιεκτικότητα του πόσιμου νερού σε εξασθενές χρώμιο εντός των ορίων των 50μg/l, σε συνδυασμό με την τήρηση των ορίων και για τις λοιπές παραμέτρους, το καθιστά κατάλληλο για πόση.

Επομένως η καταλληλότητα του πόσιμου νερού κρίνεται με βάση το νομοθετημένο όριο που υπάρχει για το ολικό χρώμιο (άθροισμα τρισθενούς και εξασθενούς), χωρίς να υπάρχει θεσμοθετημένο ανώτατο όριο συγκεκριμένα για το εξασθενές χρώμιο.

Τα δεδομένα είναι ρευστά, οι έρευνες συνεχίζονται και ίσως στο μέλλον υπάρξουν τα ανάλογα πορίσματα ώστε κάποια στιγμή να θεσπιστεί ανώτατο όριο για το εξασθενές χρώμιο στο νερό.